Ο Γεώργιος Βαλκανάς γεννήθηκε στους Χράνους Αρκαδίας το 1927. Έζησε στην Αρκαδία κατά τη Γερμανική Κατοχή και 15-χρονος ακόμη (1942) μυήθηκε στην Εθνική Αντίσταση, συνειδητοποιώντας το βαθύτερο νόημα του αγώνα για την Ελευθερία. Σπούδασε αμέσως μετά την απελευθέρωση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, και σε ηλικία 25 ετών έλαβε Δίπλωμα Χημείας. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στο Imperial College του Λονδίνου και ακολούθως αναγορεύθηκε Διδάκτωρ της Χημείας από το Ομοσπονδιακό Πολυτεχνείο Ε.Τ.Η. της Ζυρίχης.

  Επέστρεψε στην Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση του 1974 και εκλέχθηκε τακτικός Καθηγητής της Οργανικής Χημείας στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, με ιδιαίτερη ενασχόληση σε θέματα προστασίας του Περιβάλλοντος. Το σύγγραμά του για την Οικολογία θεωρείται ένα από τα πρώτα και πληρέστερα πανεπιστημιακά βιβλία στο είδος τους στην Ελλάδα, δημιουργώντας έτσι τη "σχολή Βαλκανά". Στις αρχές της δεκαετίας του '80 αναζήτησε και πάλι στην Αρκαδία ένα νέο νόημα ζωής. Το βρήκε με το νόστο στους Χράνους όπου μαζί με τους αδελφούς του έκανε την εξοχική του κατοικία-σπουδαστήριο, περνώντας εκεί έκτοτε σημαντικό μέρος του ελεύθερου χρόνου του. Την ίδια εποχή διετέλεσε Πρόεδρος της Παναρκαδικής Ομοσπονδίας Ελλάδος. Με τη σκέψη του προσηλωμένη στην οικολογική και "αειφόρο" αναδιάρθρωση και κοινωνικο-οικονομική ανάκαμψη της προβληματικής πελοποννησιακής ενδοχώρας, την οποία θεωρούσε "κλειδί" για τη διατήρηση της εθνικής ταυτότητας ολοκλήρου του Ελληνισμού, αναζήτησε πρακτικούς τρόπους επανενεργοποίησης της φθίνουσας τοπικής οικονομίας και της παραδοσιακής παραγωγικής δραστηριότητας. Μελέτησε σε βάθος το φαινόμενο και τις κοινωνικές στρεβλώσεις του εργασιακού "μονοψωνίου" της ΔΕΗ της περιοχής Μεγαλόπολης και προφητικά το 1985 διατύπωσε με έγκυρους επιστημονικούς όρους την άποψη, ότι ο τοπικός πληθυσμός θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πανελλαδικό παράδειγμα επιτυχούς μετάβασης στην επερχόμενη "μεταβιομηχανική κοινωνία". Για το λόγο αυτό πρωτοστάτησε στην ίδρυση της πρότυπης συνεταιριστικής αγρο-βιομηχανικής επιχείρησης ΑΓΡΟΘΕΡΜ, της οποίας επί σειρά ετών διετέλεσε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου. Εδωσε συγκεκριμένο επιστημονικό περιεχόμενο στον όρο "μεταλιγνιτική εποχή" και προδιέγραψε με σαφήνεια τις φάσεις μετεξέλιξης του ενεργειακού και περιβαλλοντικού τοπίου, τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο.

  Σημαντικές δημιουργικές ιδέες, όπως το έργο Τηλεθέρμανσης της Μεγαλόπολης με συμπαραγωγή θερμότητας και ηλεκτρισμού από καλλιεργούμενα βιο-καύσιμα, η αξιοποίηση των αστικο-γεωργικών απορριμάτων για παραγωγή εδαφοβελτιωτικών υλικών και ενέργειας, η εκμετάλλευση της απορριπτόμενης θερμικής ενέργειας των εργοστασίων της ΔΕΗ σε καλλιεργητικές χρήσεις, θερμοκήπια και ιχθυοκαλλιέργειες, οφείλονται στις μακρές ερευνητικές εργασίες του Γιώργου Βαλκανά και των συνεργατών του, που συναποτέλεσαν την ηγετική ομάδα ΑΓΡΟΘΕΡΜ με έδρα στη Μεγαλόπολη.

  Οι μελέτες του Γεώργιου Βαλκανά για την πυρολυτική αεριοποίηση του πτωχού λιγνιτικού κοιτάσματος της Μεγαλόπολης, ώστε να μετριασθεί δραστικά η εκτός ορίων ρύπανση της Ατμόσφαιρας και του Περιβάλλοντος, αλλά και να διπλασιασθεί ο βαθμός απόδοσης της ηλεκτροπαραγωγής, έγιναν αφορμή για την αναδιαμόρφωση σημαντικών τομέων της γενικότερης περιβαλλοντικής πολιτικής στην Ε.Ο.Κ., όπου υποβλήθηκαν σε δύο φάσεις (1986 και 1988) με την αρωγή και ένθερμη συμπράσταση του τότε Γραμματέα της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ κ. Κώστα Μανιάτη (από το Λεοντάρι Αρκαδίας) και των τέως Δημάρχων Μεγαλόπολης κ.κ. Η. Σορολή και Κ. Κακκαβά. Σήμερα, 15 χρόνια μετά, η απομονοπώληση της ηλεκτρικής ενέργειας και η θεσμική απελευθέρωση της Αγοράς Ενέργειας από τη ΔΕΗ, δικαιώνουν στο ακέραιο τον καθηγητή Γιώργο Βαλκανά και την επιστημονική ομάδα που εκείνος δημιούργησε και δίδαξε.

  Πολλές από τις δημιουργικές σκέψεις και προφητικές μελέτες του αείμνηστου Καθηγητή και Οικολόγου Γιώργου Βαλκανά, εξακολουθούν να είναι σήμερα ακόμη περισσότερο επίκαιρες και ζητούμενες, καθώς η πελοποννησιακή ενδοχώρα και η Αρκαδία ειδικότερα εισέρχονται στον 21ο αιώνα, υπό το διαρκώς επαπειλούμενο φάσμα της δημογραφικής, οικονομικής, πολιτισμικής και κοινωνικής κατάρρευσης.

Διαβάστε μια πιο αναλυτική επιστημονική βιογραφία του, από το Τμήμα Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ : Πατώντας εδώ.